Hoşgeldin ve Hoşçakal -Goethe

Hoşgeldin ve Hoşçakal

Yüreğim hopluyordu, hızlıca atın üstünde! 
Oluşmuştu düşünüldüğü gibiydi. 
Akşam dünyayı beşikte sallıyordu, 
Dağlarda gece asılıyordu; 
Sis elbisesinde meşe dikilmişti bile 
Üstüste yığılmış bir dev, orada, 
Karanlıkta çalılar arasından 
Yüz siyah gözlerle baktığında.

Seni gördüm, ve ılıman neşe 
Tatlımsı bakıştan üzerime döküldü; 
Kalbim tümüyle senin yanındaydı, 
Her bir nefesim senin için. 
Pembe renkli bir bahar havası 
Hoş yüzü sardı, 
Ve bana şefkat, ah Tanrılar! 
Umdumki, haketmeseydim!

Ay bir bulut tümseğinden 
Rayihadan tütsüyordu, 
Rüzgarlar sallıyordu sakin kanatları, 
Kulaklarımda korkunç uğulduyordu; 
Gece binlerce canavar yarattı, 
Ama cüretim körpe ve şendi: 
Damarlarımda öyle bir ateş! 
Yüreğimde öyle bir kor!

Fakat, ah, şafakla beraber 
Ayrılık kalbimi daralttı: 
Buselerinde nasılda bir sevinç! 
Gözlerinde nasılda bir hüzün! 
Yürüdüm, sen dikiliyordun boynun eğik 
Ve ardımdan baktın yaş, yaş: 
Ve genede, nasıl bir mutluluk, sevilmek! 
Ve sevmek, Tanrılar, öyle bir mutluluk!

Johann Wolfgang Von Goethe